Drie jaar geleden besloot ik mij in te schrijven bij de KvK (Kamer van Koophandel). En dat is nog maar het begin. Waar haal je klanten vandaan? Hoe groei je als persoon en als bedrijf? Drie jaar klinkt nog maar zo kort geleden en dat is het in feite ook, maar there can happen a lot in 3 years!
Ok. Laten we bij het begin beginnen. Interieur heeft altijd mijn aandacht en interesse gehad. Toen ik nog thuis woonde paste ik mijn slaapkamer regelmatig aan. Eerst schoof ik wel met mijn bed en bureau, maar toen ik een nieuwe kamer kreeg, tekende ik zelf hoe ik mijn meubels wilde, mijn bed, mijn tv-meubel, mijn bureau, een dressoir en niet te vergeten mijn make-up tafel en mijn vader heeft dit allemaal voor mij gemaakt. Zelfs het plafond, want ik wilde graag een sterrenhemel. Als ik het zo opschrijf klinkt dat heel verwend, maar het proces van bedenken en ontwerpen heb ik altijd al ontzettend leuk gevonden en met een vader met twee rechterhanden én een creatieve blik was dit relatief simpel te verwezenlijken. Tot op de dag van vandaag is mijn slaapkamer in tact gebleven en spelen mijn meisjes daar! Afijn, deze meubels kregen een vaste plaats in de slaapkamer, dus toen paste ik geregeld de accessoires aan. Ik had een hele kast vol met waxinelichthouders en andere accessoires zodat ik in zomer- en winterversie had en in de maand februari toverde ik steevast mijn kamer om met allerlei accessoires met hartjes e.d., met Valentijnsdag in gedachten.
Op de middelbare school wist ik niet goed wat ik wilde worden, want ik vond meerdere dingen leuk. Acteren, dansen en zingen waren naast interieurs tekenen (en de Sims spelen) grote hobby's van mij, dus ook de Kleinkunstacademie lokte. Alleen de angst om afgewezen te worden voor iets wat ik echt ontzettend leuk vond om te doen was zo groot, dat ik besloot om wat anders te doen. Iets waarmee ik een goede basis had en in allerlei branches werk zou kunnen vinden. En dus koos ik voor Schoevers. Een ontzettend leuke opleiding waar ik heel veel plezier gehad heb, heel veel geleerd heb en vrienden voor het leven gemaakt heb. Deze tijd had ik nooit willen missen. Hierna ging ik werken als Directiesecretaresse, Commercieel Manager, New Business Manager en na een burn-out, waarin ik veel mensen om mij heen kwijt raakte en er uiteindelijk ook weer mooie mensen in mijn leven voor terug kreeg, werkte ik bij een farmaceutisch bedrijf als Assistant Operations. In de ruim 7 jaar dat ik hier gewerkt heb, ben ik ontzettend gegroeid als mens, maar ook op zakelijk vlak. Het was een groot bedrijf en het team waarbinnen ik werkte waren allemaal managers, dus je krijgt ontzettend veel mee van de verschillende zakelijke processen én de menselijke struggles waar iedereen tegenaan loopt. Ik werkte binnen een heel fijn en hecht team waar hard gewerkt werd, maar waar ook ontzettend gelachen werd.
Toen ik moeder werd van onze zoon Kay, veranderde ik weer. Ik ging dingen in een ander perspectief zien. En dit zette door bij de geboorte van onze dochter Evy. In mijn hoofd kwam de gedachte "wat wil ik met mijn leven? Ik wil iets doen waarbij ik elke dag met plezier naar uit kijk" steeds vaker terug. Toen ik in verwachting was van ons
derde kindje en er (weer) een reorganisatie was binnen het bedrijf waar ik werkte, waarbij er veel veranderde en veel van mijn dierbare collega's weg gingen of weg moesten, werd ik steeds ongelukkiger in mijn werk en de rol waar ik in zat. Tijdens mijn verlof werd dit gevoel ontzettend hevig en uiteindelijk heb ik, na veel gesprekken met mijn man en andere mensen in mijn nabije omgeving, besloten voor mijzelf te kiezen en de toekomst met open armen aan te gaan.
En daar kwam mijn "oude" en "stille" droom weer tot leven. Ik besloot naar een open dag te gaan van de Interieuracademie en kwam met zoveel energie terug dat ik besloot de opleiding te gaan doen. Onder het mom van: ik ga kijken wat ik ervan vind en of ik hier in verder ga of dat ik toch op zoek ga naar ander werk, ging ik heel o
pen de opleiding in. Ik kwam terecht in een klas met twaalf, stuk voor stuk geweldige vrouwen, met elk hun eigen verhaal en eigen reden om de opleiding te doen. Aan de opleiding heb ik een paar bijzondere vriendschappen overgehouden, wat de opleiding al veel waard maakt, maar elke les ging ik met meer enthousiasme naar school. Aan mijn examen heb ik ontzettend hard gewerkt, maar de dames waarvoor ik mijn eindpresentatie moest presenteren gaven mij maar een 6. Ik had mijn examen gehaald, maar met een 6. Dit heb ik maar aan een paar mensen verteld, want ik schaamde mij ontzettend. Zwaar teleurgesteld was ik én ik was het er ook niet mee eens, want ik stond achter mijn ontwerp. En dat is iets wat nog steeds, naar mijn mening, één van mijn grootste krachten is: ik weet goed wat ik wil en ook wat ik niet wil. Dit houd niet in dat ik niet flexibel ben, in tegendeel, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden, maar als ik achter een keuze of ontwerp sta, dan draag ik dat ook uit en breng ik ook over op mijn klanten. Iets wat hen ook zekerheid geeft, want zij schakelen niet voor niets mijn hulp in. (tekst gaat verder onder de afbeelding)
Na het examen had ik vrij snel twee opdrachten, maar daarna bleef het stil. Het liep tegen de zomer aan en ik besloot deze zomer te gebruiken om mij
n bedrijf neer te zetten. Ik sprak met een paar interieurontwerpers, bekeek sites van collega's om te kijken hoe zij te werk gingen en ik kocht het werkboek van #workmode en besloot dit werkboek van voor tot achter uit te lezen en de opdrachten te doen en er daarna helemaal voor te gaan. Mijn mindset ging aan en ja, na de zomer begon het te lopen. Eerst volgde de ene na de andere opdracht zich op en daarna kreeg ik meerdere opdrachten tegelijk binnen. Ik kwam erachter dat je juist zoveel leert tijdens de opdrachten, want het is niet alleen ontwerpen wat je doet, maar ook de communicatie, presentatie en niet te vergeten alles wat achter de schermen gebeurt. Administratie, inkopen doen, leveranciers vinden, netwerk uitbreiden enz. enz. En dat is best veel, want je bent eigenlijk continue bezig. Helemaal met een gezin met kinderen van 5, 4 en 1 jaar. En toen was de balans weg. Stress. Zo goed ik altijd was in plannen in organiseren, zo'n chaos leek het nu. Ik investeerde in een business coach die een pad met mij uitstippelde. Nog steeds is het elke keer bijsturen, gas geven en soms op de rem trappen. Dat is de uitdaging en de charme van het ondernemerschap denk ik. Maar geen moment heb ik spijt gehad van de keuze die ik 4 jaar geleden maakte. Ik houd van leren en de zakelijke, persoonlijke en mentale groei die ik nog steeds doormaak is iets wat ik ontzettend interessant vind.
En weet je wat zo leuk is: ik kan het niet alleen en ik hoef het niet alleen te doen. En dat geldt ook voor jou! Want er komt altijd wel iemand op jouw pad die jou verder kan helpen. Soms moet je er wat moeite voor doen, maar daar is niets mis mee, toch?
Als je helemaal tot hier gelezen hebt, heb ik waarschijnlijk iets in je getriggerd en dat vind ik fijn! Want misschien help ik je met mijn verhaal wel net die stap te nemen die je niet durfde te nemen.
(Deze blog heb ik geschreven vanuit mijn perspectief en vanuit mijn ervaring) Foto's gemaakt door Sprankelend Fotografie en Charlotte Kap Fotografie
Wauw, wat een mooie weg heb je bewandeld! Je hebt moed daar heb ik veel bewondering voor!! En je doet je werk prachtig, dat mogen wij ondervinden.
wat mooi verwoord Vreneli en als jouw moeder ben ik ontzettend trots op jou en op jullie gezin. Jullie doen het toch maar even. Dikke kus en ik wens je nog een veel mooiere groei toe😘